Czy warto wprowadzić do diety kurkumę

Prawda jest taka, że każdy słyszał o kurkumie i jej właściwościach prozdrowotnych, w praktyce niestety zapominamy o tej przyprawie. Kurkuma poza walorami smakowymi wykorzystywana jest przez kraje azjatyckie od blisko 2500 lat. Jest bardzo ważnym składnikiem w ajurwedzie i tradycyjnej medycyny chińskiej. Na uwagę zasługuje tutaj składnik kurkumy
- kurkumina o właściwościach silnie prozdrowotnych.

Kurkumina wykazuje działanie: przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe, przeciwstarzeniowe. Ponadto pomaga budować odporność, wzmacnia barierę jelitowa, wspiera układ pokarmowy, jest naturalnym antydepresantem, ułatwia wydalanie z organizmu nagromadzonych toksyn, obniża poziom cukru i wykazuje działanie immunomodulujące.

Jakich korzyści prozdrowotnych możemy spodziewać się podczas suplementacji kurkuminą?

Suplementacja kurkuminą wycisza stany zapalne, dzięki czemu hamuje rozwój chorób o podłożu autoimmunologicznym takich jak stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów czy choroba Hashimoto. Właściwości przeciwzapalne kurkuminy wynikają z zapobiegania powstawaniu wolnych rodników. Wolne rodniki uszkadzają komórki, prowadząc do stresu oksydacyjnego i stanów zapalnych. Tą zależność wykorzystuje się aby zatrzymać między innymi rozwój choroby Hashimoto. Kurkumina może zatrzymać rozwój guzków tarczycy. Substancja aktywna kurkumy nie tylko pomaga hamować proces autoimmunologiczny, ale również odgrywa ważna rolę w leczeniu cukrzycy typu 2 obniżając poziom glukozy i insuliny na czczo. Dodatkowo kurkumina poprawia wrażliwość komórek na insulinę, co jest istotne zarówno przy cukrzycy jak i insulinooporności. Kurkumina redukując stan zapalny i stres oksydacyjny zapobiega powikłaniom cukrzycy typu II.

Właściwości prozdrowotne kurkuminy mogą również pozytywnie wpływać na parametry związane z pracą wątroby (obniżeniem parametrów ALAT i ASPT). Stosowanie już samej przyprawy może korzystnie wpłynąć na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi.

Kurkumina jest jednym z czołowych związków działających silnie przeciwzapalnie. Badania dowodzą, że jest skuteczniejsza od popularnych leków przeciwzapalnych takich jak np. ibuprofen czy aspiryna. Substancja ta bezpośrednio wpływa na neuroprzekaźniki w mózgu, dzięki czemu wykazuje działanie antydepresyjne. Osoby chore na depresję wykazują mała koncentrację serotoniny i dopaminy. Suplementacja kurkuminą zwiększa zaś koncentrację serotoniny, dopaminy i noradrenaliny w mózgu.

Mimo niskiej biodostępności kurkumina wpływa pozytywnie na przepuszczalność bariery jelitowej, obniża stężenie niebezpiecznej endotoksyny LPS, która wzrasta przy dysbiozie jelitowej. Ta endotoksyna wywołuje przykre dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, może prowadzić do biegunek, wzdęć i zaparć. Jej obecność zwiększa ryzyko rozwoju zespołu jelita drażliwego, atopowego zapalenie skóry, a nawet stanów lękowych.

Kurkumę można stosować jako dodatek do posiłków. Pamiętajmy jednak, że jest ona słabo przyswajalna z przewodu pokarmowego, dlatego warto poprawić jej biodostępność poprzez:

• dodatek pieprzu do posiłków. Obecna w pieprzu piperyna zwiększa znacząco przyswajalność kurkuminy.
• obecność tłuszczu w posiłku. Cząsteczki kurkuminy rozpuszczają się w tłuszczu, nie rozpuszczają się zaś w wodzie.
• obecność cynku, magnezu i miedzi.
• towarzystwo lecytynie i kwercetynie w posiłku. Lecytyna dostępna jest między innymi w awokado, żółtkach jaj, pestkach słonecznika, orzechach czy rybach. Do źródeł kwercetyny zaliczamy brokuły, jabłka, owoce jagodowe, żurawinę.

W przypadku suplementacji kurkuminą należy zwrócić uwagę na jej jakość. Aktualnie dostępne są formy kurkuminy (z użyciem nanotechnologii) które lepiej wchłaniają się z przewodu pokarmowego.

Sama kurkuma bogata jest w związki o właściwościach antyoksydacyjnych i jest pożądanym elementem diety, ale może być niewystarczająca aby osiągnąć efekt terapeutyczny. Spożywajmy kurkumy jak najwięcej, a w razie potrzeby pamiętajmy o suplementacji kurkuminą.